[TAGURA TOHRU] Koimonigatari

[mantissa]

Wkradła się literówka, tytuł to Koimonogatari.



Wydawca: Gentosha
Tomy: 1+
Gatunek: dramat, szkolne życie,shounen-ai, okruchy życia

Opis: Hasegawa Yuiji już od pewnego czasu podejrzewał, że Yoshinaga Yamato jest gejem. Jego uwadze nie umknęły również ukradkowe spojrzenia rzucane w stronę jego uwielbiającego dziewczyny przyjaciela, Kyousuke. Nie zamierza jednak wnikać w sprawy Yoshinagi, zwłaszcza, że po bliższym poznaniu, Yamato okazuje się być całkiem miłym facetem.

Opinia: Piękna, dopracowana kreska Tagury Tohru i niecodzienny rozwój fabuły sprawiają, że jest to tytuł, po który naprawdę warto sięgnąć. Charaktery postaci są świetnie wykreowane (istotne jest to, że autorka nie skupia się tylko na dwójce głównych bohaterów)a w mandze pojawia się też sporo subtelnego humoru.

[ghash]

Szkolne życie i okruchy życia nie należą do moich ulubieńców, ale opinia jest na tyle zachęcająca (zwłaszcza to o kreacji bohaterów), że pewnie zapoznam się z tym tytułem.

[Seyko]

Bardzo przyjemna kreska, w tle zawsze coś się pojawi(jakiś listek, krzaczek, budynek)- to mi się bardzo podoba. Dodatkowo przemyślana fabuła(jak na chwilę obecną-nie wykluczam, że coś się po drodze nie "skopie"-w końcu tytuł nadal powstaje), niezbyt szybkie tempo akcji(ale mnie wciągnęło błyskawicznie), dzięki któremu możemy dokładnie poznać kluczowych dla historii bohaterów. Postacie pierwszoplanowe jak i drugoplanowe wykreowano bardzo dobrze. Dodatkowo wielkim plusem jest przedstawienie rozwoju przyjaźni(jak na razie) między główną parką od podstaw. W "Koimonogatari" nie brakuje także dziewczyn(ich niedobór to bolączka większości BL), które występują nierzadko i nie są tylko tłem- powiedziałabym, że raczej odgrywają dosyć znaczące role. Niektórych może denerwować brak jakichkolwiek scen pocałunków(wraz z postępem historii powinny się pojawić) czy też seksu(chociaż to usprawiedliwia gatunek shounen-ai, a nie yaoi, zresztą czasem fajnie poczytać lekkie BL, w którym nikt już na pierwszej randce nie ląduje w stanie nietrzeźwości w łóżku z drugim panem), ale mi wynagrodziły to przytulasy-doprawdy słodki widok. Trzeba też jeszcze napisać, że p. Tagura Tohru porusza temat strachu osób homoseksualnych przed wyjawieniem innym swojej orientacji(główny bohater bardzo stara się kryć swoje zainteresowanie kolegą z klasy) i realizuje go co najmniej dobrze . Podsumowując-tytuł według mnie godny uwagi, jak na razie w Polsce chyba mało popularny zapewne z racji braku przetłumaczonych rozdziałów na polskich stronach. Jednak angielskie skanlacje wychodzą wciąż co jaki czas. Razem z "Hidamari ga kikoeru" jeden z moich ulubionych shounen-aiców