[Kano Shiuko] Punch↑

[Vobyss]

gatunek: Komedia, Dramat, Smut ;>, Yaoi
autor: Kano Shiuko
liczba tomów: 5
alternatywna nazwa: Punch Up!
oryginalny wydawca: Libre Shuppan
status: trwająca
opis: Motoharu to bardzo wzięty architekt, a przy tym BARDZO otwarty gej, który lubi dobrze zbudowanych i ładnych mężczyzn. Podczas "cieszenia oczu" pracownikami konstrukcji na placu budowy, dostrzegł swojego zaginionego kota Shinobu. I tak też spotkał młodego, pyskatego robotnika o ładnej buźce, Koutę, który twierdzi, że kot nazywa się Nyata i należy do niego. Chwilę później okazuje się, że ów Kouta właśnie stracił mieszkanie. Dalszego ciągu się domyślmy...

Opinia: Kocham Motoharu całym sobą. Nigdy nie widziałem tak pozytywnie komediowego zbola, który, wbrew pozorom, ma jednak łeb na karku. No i jest bardzo wierny, ale lubi sobie też zawiesić oko np na takim ładnie zbudowanym rozwozicielu ramen :D No i pofantazjować. Na głos.
Co do Kouty, niby ślicznotek, ale z pierońskim ośmiopakiem i zabójczym prawym prostym (Motoharu wie coś o tym). Nie daje sobie w kaszę dmuchać, ale czasami odzywa się jego młodzieńcza niewinność.
NO I KOTY.
Później robi się trochę dramatycznie, nieporozumienia, bla bla, ale to norma w tego typu mangach, da się znieść.
Mój ulubiony porno yaoiec, polecam :D

[Narya]

Jak najbardziej na TAK! to akurat moja ulubiona manga od Kano Shiuko Mega mnie bawi jak Motoharu puszcza dymki nosem

[martu]

Mwahahaha, patyczki do uszu. <3 Za.

[limonka]

Nie, bo już mam

[Maru]

NIE!!! Kolejna autorka, której mang po prostu nie znoszę. Zawsze, ale to zawsze znajduję od niej pornosy najgorszego sortu. Moim mistrzem była historia, gdzie brat dobierał się do brata, by potem okazało się że tak naprawdę jest jego ojcem.
W dodatku, te podbródki o które można się skaleczyć i rozciągnięte usta. Fuj. Zdecydowanie podziękuję.

[Vobyss]

NIE!!! Kolejna autorka, której mang po prostu nie znoszę. Zawsze, ale to zawsze znajduję od niej pornosy najgorszego sortu. Moim mistrzem była historia, gdzie brat dobierał się do brata, by potem okazało się że tak naprawdę jest jego ojcem.
W dodatku, te podbródki o które można się skaleczyć i rozciągnięte usta. Fuj. Zdecydowanie podziękuję.

No za resztą też nie przepadam, no ale kurde no, Motoharu! XD Dla niego nawet przerośnięte ku*achy i porno zniosę XD

[Maru]

Rozumiem cię, bo chyba każdy ma swojego ulubionego pornucha Jednak tej pani nie jestem w stanie zdzierżyć, no nie i już XD

[Rizu]

Ooo, ona chyba miała jeszcze jakiegoś oneshota o wakacjach, który mi podszedł
Co do mangi - opis zachęcający, pewnie się skuszę

[masza]

Ja tam prace Kano Shiuko lubię, a Punch up jest chyba jej najbardziej udaną mangą. Motoharu jest dokładnie taki jak w opisie Uwielbiam tych facetów, dlatego już zainwestowałam w angielskojęzyczne wydanie. Nie kupię.

Moim mistrzem była historia, gdzie brat dobierał się do brata, by potem okazało się że tak naprawdę jest jego ojcem.

Jeśli masz na myśli Aniki Joutou, to z tego co pamiętam okazało się, że bohaterowie nie są w żaden sposób spokrewnieni. Nie zmienia to jednak faktu, że nie bardzo wyszła autorce ta manga.

[martu]

Ja również posiadam angielskie wydanie i polskiego pewnie bym już nie kupiła (choć są takie tytuły, które bym kupiła niezależnie od posiadania ich po angielsku). Niemniej jednak uważam, że manga jest wyjątkowo smakowita i fajnie byłoby wydać to na polskim rynku.

[Maru]

Jeśli masz na myśli Aniki Joutou, to z tego co pamiętam okazało się, że bohaterowie nie są w żaden sposób spokrewnieni. Nie zmienia to jednak faktu, że nie bardzo wyszła autorce ta manga.

Nie dokończyłam tego, więc dzięki za info. Swoją drogą, po co dawać incestowe wstawki skoro potem i tak się okazuje, że nie są rodziną? Jak już się czegoś trzymamy, to trzymajmy się do końca

[martu]

To to jeszcze nic! W Affair była historia, w której przyrodni brat dobierał (skutecznie) się do brata, a ten brat do jego matki (również skutecznie), a potem się okazało, że to była jego własna matka!

Pragnę tylko powiedzieć, że poziom składni tego zdania wizualizuje fabułę wyżej wymienionej opowiastki, a część mojego mózgu obumarła po jej lekturze (i to był mój pierwszy poważny zawód twórczością pani Kano).