[Yumi Hotta/Takeshi Obata] Hikaru no Go

[Kirhan]

gatunek: shounen, supernatural, sport, komedia, dramat
autor: Yumi Hotta/Takeshi Obata
liczba tomów: 23
alternatywna nazwa: HikaGO, Hikaru's Go
oryginalny wydawca: Shueisha
status: zakończone
opis: http://www.mangaupdates.com/series.html?id=1083
opinia: Kiedy zachwycałam się tym tytułem przy kumplu był na tyle „uprzejmy” by zwyczajnie mnie wyśmiać. Zgodził się jednak sięgnąć po Hikaru no Go z czystej ciekawości i zakochał się w tym tytule podobnie jak ja. Nie musiałam długo czekać by widzieć jak kupuje swój własny zestaw go. Ten tytuł naprawdę wciąga i sprawia, że czytelnik rozwija się wraz z bohaterami. Kreska płynnie „dorasta” z postaciami, czego nawet się nie zauważa czytając regularnie tomiki. Dla zachęty dodam, iż manga ta została wydawana zarówno w Anglii, jak i w Niemczech.

[graczykij]

O mój Boziu, kocham, kocham ten tytuł. Jedyna manga sportowa, którą przeczytałam 23 tomy to sporo, ale wchodzę w ten interes.

[Shao-ron]

Okładka mnie zniotła *A*
ale kurcze... sportowe?...
no nie wiem :/

[Yuriko]

Tak ^^

[Ushiwakamaru]

Tuż po przeczytaniu mangi byłabym za, ale teraz trochę ochłonęłam i wiem, że nie chcę, by to wydano. <spojlery> Manga do zniknięcia Sai'a jest ciekawa, ale po jego zniknięciu autorka miota postaciami po świecie i nic z tego nie wynika. Zakończenie jest nagłe, pozbawione jakiejkolwiek logiki i sensu - to nawet nie "otwarte zakończenie, by czytelnik sam skończył", ale "baaa, znudziła mi się manga to skończę tu, sami se dalej kombinujcie, mnie się już nie chce". <koniec spojlera>

Problemem mangi jest też kreska, która jest albo zniewieściała albo mega-męska. Problemem jest też Go, do którego trzeba by mnóstwa przypisów i najlepiej osobnej strony-dwóch na wyjaśnienie reguł, by zrozumieć o co chodzi z tymi kamyczkami.

Dlatego, mimo że kocham pierwszą cześć do wiadomo-jakiego-momentu mangi, o nie chcę by ją wydano.

[Shien]

Gdzieś tam kiedyś udało mi się otrzeć o ten tytuł. Zaiste, ciekawy. Ale nie chciałoby mi się zbierać tylu tomów.
Raczej nie.

[Ame]

Jedyna manga sportowa,która mnie tak wciągnęła .Wspaniała!Właściwie to dzięki niej zaczęłam czytać sportowe mangi.Przydałaby się na polskim rynku dobra zakończona sportówka .

[Tsukiakari-sama]

Wszytko kupię, co wyszło z pod ręki mistrza Obaty ( tak, tak, ten sam, który ilustrował Death Note i Bakumana). Jedna z lepszych z serii sportowych, niestety z powodu upływającego czasu i braku wybijających się bishonenów tytuł już trochę zapomniany. Dzięki Hikaru no Go zainteresowałam się tą wspaniałą grą, która w istocie przebija trudnością szachy.